sobota, 13 lutego 2016

Będziecie jako Bogowie

  I Niedziela Wielkiego Postu, Rok C


TEKST SŁOWA BOŻEGO

 

 

 

Jezus pełen Ducha Świętego powrócił znad Jordanu i czterdzieści dni przebywał w Duchu na pustyni, gdzie był kuszony przez diabła. Nic w owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem”.Odpowiedział mu Jezus: „Napisane jest: »Nie samym chlebem żyje człowiek«.Wówczas wyprowadził Go w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł diabeł do Niego: „Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je odstąpić, komu chcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje”.Lecz Jezus mu odrzekł: „Napisane jest: »Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz«”.Zaprowadził Go też do Jerozolimy, postawił na narożniku świątyni i rzekł do Niego: „Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem napisane: »Aniołom swoim rozkaże o Tobie, żeby Cię strzegli«, i »na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień«”.Lecz Jezus mu odparł: „Powiedziano: »Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego«”.Gdy diabeł dokończył całego kuszenia, odstąpił od Niego aż do czasu.

 (Łk 4,1-13)

 

KOMENTARZ

 

Kuszenia, których obiektem był Jezus przebywający na pustyni, ukazują zasadniczą treść szatańskich pokus i podstawowe ich obszary. Odwieczna treść pokusy, poczynającej się w raju, sprowadza się do wmówienia człowiekowi, że jest równy Bogu. Przewrotna obietnica: „będziecie jako Bogowie”, wszystko wiedzący, bezbłędnie rozróżniający dobro i zło, zawarta w skłonieniu do pożywania rajskiego owocu z drzewa wiadomości dobrego i złego, zawsze leży u podstaw szatańskiej działalności przeciwko człowiekowi. Zawsze też ludzie jej ulegający są wystawieni na szatańską ironię, gdy rozlatują się z trzaskiem i krwawo ludzkie rojenia o boskości.

Głównymi obszarami szatańskiego kuszenia jest sfera dóbr materialnych, sfera władzy pojmowanej nie jako służba, lecz panowanie, i wreszcie sfera praw przyrody. To właśnie oznaczają miraże kamieni przemienionych w chleb, wszystkich królestw świata i skoku z narożnika świątyni w przepaść, zanotowane w dzisiejszej ewangelii.

W każdym czasie właśnie te obszary ludzkiej działalności mogą ulec szatańskiej deformacji. Zawsze człowiek może uważać dobra materialne za najważniejsze i siebie za ich absolutnego posiadacza i dysponenta. Zawsze pełniący jakąkolwiek społeczną funkcję może zapomnieć o jej służebnym charakterze i zamienić ją w środek podporządkowania sobie innych ludzi. Zawsze również w obliczu przyrody, która nam została dana i za którą ponosimy odpowiedzialność, możemy zatracić świadomość, że nie jesteśmy absolutnymi jej panami i nie wolno nam ingerować w prawa wpisane w nią przez Boga.

 Wydaje się, że dzisiaj obszarem szczególnego kuszenia jest sfera ludzkiej wolności. Działanie ducha kłamstwa w tej sferze polega na wmawianiu człowiekowi, że wolno mu wszystko, bez żadnych ograniczeń i odpowiedzialności, że jest bezkarny i przed nikim nie będzie się musiał rozliczyć. Lekarstwem i murem obronnym przeciw zakusom największego kłamcy jest świadomość, że „Słowo jest blisko ciebie, na twoich wargach i w sercu twoim” (por. Rz 10,8) a „Żaden, kto w Niego wierzy, nie będzie zawstydzony” (por.Rz 10,11).

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz